Het cliche is hier waarheid aan het worden he...
Zijn mijn verhalen zo saai dat ik nooit meer een commentje krijg:(
HIHI....
NEW PICTURES
Ben dit weekend naar Sofie, vriendin van belgie geweest, e er echhht van genoten..
Meer hierover als ik eens zin heb.. nu is het eens aan jullie om wat e schrijven ,luierikken...
Muito Saudade, beijos amigos
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Dag Astrid,
je kent me niet maar ik volg je avonturen en ben heel benieuwd naar je weekend met Sofie.
Veel plezier daar en blijven schrijven voor de achterblijvers !!
mama van Sofie uit het verre Limburg
Astrid toch... Die berichten zijn zelfs nog te kort en de frequentie van posten van jou te laag. Als ik mijn computer aansteek - dat is dus iedere ochtend - is dat het eerste wat ik doe: zien of je iets geschreven hebt. Bij je papa is dat zelfs zijn startpagina! Geloof me maar als ik zeg dat iedereen je site volgt... want iedereen begint spontaan over wat je schreef (vooral dat verhaaltje van een paar uur aan de deur zitten heb ik al een aantal keer gehoord! En even veel keer lachen de mensen zich krom. Er is ook al massaaaaal veel gezegd: 'En Astrid vreesde dat ze niet zou kunnen weg gaan...')
Stop maar met staken en schrijf ma terug!!
Dikke kus,
Sarah
alllooo Atit,
niet triestig zijn... ze lezen je verhalen. Ik niet, ik kan niet lezen, maar ik hoor ze wel. Ik kan wel al wat spreken. Heel goed zelfs! Soms lachen ze met me omdat ik een paar dingen verkeerd zeg. Ik zeg bijvoorbeeld pipa en mima in plaats van Pappie en mammie en ik kan helemaal geen Liesbeth zeggen... ik heb er dan maar Bettie van gemaakt. Vervelend hoor want ze vragen constant: 'Camilletje zeg eens dit of dat'. Jouw naam is Atit. Ik zeg al heel correcte zinnen als: 'Ik weet het niet', 'neenee, mama niet doen', 'kijk er zit een meeuw op!' (jaja... ik ken al een paar vogels en mijn mama begint dan te smelten van blijdschap). Ik kan de kabouterdans helemaal dansen, ik kan de DVD aansteken, ... Je ziet ik ben al kei groot aan het worden. Als je terug bent gaan we verloren tijd inhalen. Je mag dan mee met mij naar Plopsaland (ok, toegeven... dat lijkt niet avontuurlijk als ik hoor wat jij allemaal uitsteekt)
Bon, ik moet gaan slapen!!
Dikke kus van mij en mijn flurken.
Camilletje
mo Astridie toch!! Ik kijk dus wel elke dag ier op die site é van jou!! En kvind je verhalen lik massas spannend!! En de enigste reden dak nooit commentaar geef is omdat da nooit lukte bij mij!!! haha
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx leenemeen
Dag Astrid,
Je hebt er geen gedacht van hoeveel 'anonieme' lezers je blogberichten op de voet volgen.
Ook bij ons is het het eerste werk 's morgens, en het laatste 's avonds. We lezen rapper alle blogberichten dan dat we onze brievenbus legen.
Dus... voor al die trouwe fans : blijven bloggen !
De inloopmaanden zijn nu quasi voorbij - het schooljaar ook - dus vanaf nu kan het maar beter worden, niet ? We hebben gisteren gehoord van Silke dat ze zal proberen langs te komen in Brasil.
We verwachten dus nog veel spannend leesvoer over je reizen, contacten en dagdagelijkse bezigheden.
Groetjes,
Bart (papa Silke)
hallo,
sorry inderdaad ik ben lui, ik lees alleen maar jouw verhalen en denk er dan niet aan je terug te schrijven. Voortaan zal ik beter mijn best doen.We volgen hier met z'n allen jouw avontuur. Leuke dingen die je overkomen doe zo verder, geniet geniet geniet vele roeselaarse gr Marijke en de mannen
dag Astridje,
ik zal het nog eens proberen, maar het lukt mij niet om jou een berichtje te sturen.Dikke knuffel van Leentje, Gilles en ikke Bietje
Profiteer ginder maar in Brazilië, voor je het weet ben je al terug thuis.
Mijn zus vertrekt ook op reis naar Gambia aan de westkust van Afrika, vlakbij Senegal.
GROETJES BIETJE
dag Strietje,
Ik volg je doen en laten telkens weer opnieuw. Niet uit het oog en niet uit het hart. Ga maar door met schrijven. Heel veel groetjes van tante Anne en de rest van het bendje...
Groetjes,
Huisje Laureins
Een reactie posten